Güneşim Kaan, 2.5 yaşında.
Kolik bir bebekti, çok ağlardı, çok çok az uyurdu; erken konuştu, geç yürüdü.
Ve maalesef çok düştü.
“Sakınan göze çöp batar” derler.
En kötü düşüşleri de hep gözümün önünde ve hiç umulmadık şekilde oldu.
Bir keresinde, o an koşmuyordu, hatta yürümüyordu bile; yerden oyuncağını almak üzere aniden eğildi ve güm! Kapının pervazına alnını feci şekilde çarptı. Şok olduk.
Öyle ki aynen çizgi filmlerdeki gibi, top şeklinde bir boynuzun yükselmesi ve kararması (evet, mor değil kapkara) sadece 30 sn aldı.
Alnında bir mini göçük oluştuğunu gördük günler sonra, morluk indiğinde.
Kaşının üzerine, o çarpmanın izini hala taşıyor.
1 senedir o boşluk dolmadığına göre, taşımaya da devam edecek.
Odasında tek başına zaman geçirmeyi sevmiyor.
O sebeple tüm evi ama özellikle salonu, kendimizce önlemlerle donattık.
Çekmece kilitleri, kapı kapanmasın diye renkli sünger destekler, ray dolap kapakları için kilitler, sehpa köşelerine yapışkanlı destekler (şans bu ya, bu kez köşeye değil kenara çarpıyordu!), vs vs.
Bunlardan en önemlisi de Pilsan Çitler. Bizdeki model, Pilsan Western Çit.
Alırken çok tereddüt etmiştim, hantallıkları ve yer kaplaması rahatsız etmişti beni, ama hala kullanıyoruz. Yüksek, dengeli, modüler.
Düşüp kafasını çarpsa bile sehpa köşesi yerine plastik çite denk geliyor.
Kaan yeni ayaklandığında sıralaması için, oyun parkı gibi mini bir bahçe yapmıştık.
Zamanla, konaklamalı gittiğimiz yer yere, çitlerin birkaçını toplayıp götürür ve riskli gördüğümüz yerlere barikat kurar olduk. Şimdi ise büfe ve tv konsolunun önünde duruyorlar.
Tavsiye ettiğim ürünlerden biri. Pişman olmazsınız.
